rase itu hadir bile mane..................
die hanye mahu saye ketika die mahu tido...
die hanye mahu saye ketika die kesakitan...samada kerna terjatuh mahupun ketika demam...
die mencari saye dlm keadaan mate terpejam..merengek2 manje..dan hanye diam bile saye hadir di sisinye...lalu lenanye kembali bersambung smula...
die spantas kilat bangun n mencari saye bile tetibe die sedar sy kelibat tiada lg ketika die ralit bermain...
die lantas menyambut saye di muka pintu sejurus saye pulang dari kerja...
die tidak henti berpaut di kaki saye ketika lihat saye bersiap2 untuk keluar....
mulut kecik nye x henti2 menyebut name saye...memanggil utk ajak bermain bersama..mahupun kerana ade sesuatu yg diidamnye...
ya...rase itu sesungguhnya amat membahagiakan.....smoga rase itu kekal bersame saye selamanya...
betapa saya rase diri ini amat dihargai dan diperlukan oleh si kecik itu dan semoga Allah memanjangkan umo saye utk melihat die membesar menjadi org yang berguna suatu hari nanti...amin...
walaupun kadangkala diri rase amat penat melayan keletah & ragamnye...namun aku bahagia melakukan semua itu...walau kekadang hati ini geram dengan gelagatnye yg nakal, namun bile die tetido kepenatan, terpancar wajah polos yg tidak berdosa sekaligus mengembalikan rase itu pada saye...rase yang membahagiakan itu....
saye bersyukur kerana Allah mengurniakan die buat saye..sesungguhnya die adalah Anugerah yang tiada tandingnya....amin...
1 comments:
Faiz likes this!
Post a Comment